O pracy domowej ucznia

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Prace nauczycieli

Odsłony: 3342

O pracy domowej ucznia

  Ważnym elementem codziennego życia dziecka jest jego nauka domowa. Spełnia ona wiele ważnych funkcji: mobilizuje do samodzielnego podejmowania obowiązków, kształtuje wolę i charakter, rozwija systematyczność i dokładność, inicjatywę i pomysłowość, wzmacnia wiarę we własne siły, kształtuje właściwy stosunek do pracy. Ponadto służy utrwaleniu wiadomości i umiejętności nabytych na lekcjach lub opanowaniu w drodze samodzielnego działania wiadomości stanowiących podstawę do opracowania w szkole nowych zagadnień. Sprzyja rozwijaniu zainteresowań oraz pobudza do aktywności poprzez wykonywanie zindywidualizowanych zadań teoretycznych i praktycznych. W edukacji początkowej nauka domowa nabiera szczególnego znaczenia, jako etap przygotowawczy do późniejszego samokształcenia. Dziecko w młodszym wieku szkolnym nie opanowało jeszcze odpowiednich technik uczenia się, brak mu także nawyków samodzielności, umiejętności korzystania z różnych źródeł wiedzy, dlatego niezwykle ważne jest wdrażanie go do systematycznej pracy domowej już od pierwszych dni pobytu w szkole.

Jak organizować naukę domowa ucznia?

1. Do odrabiania lekcji nie należy przystępować:
   • zaraz po zakończeniu zajęć w szkole (dziecko ma prawo czuć się zmęczone),
   • bezpośrednio po obfitym posiłku,
   • późnym wieczorem, po godzinie 20.
2. Przygotować stałe miejsce do pracy, najlepiej biurko lub własny stolik.
3. Jeżeli kilkoro dzieci korzysta z jednego biurka, konieczne jest ustalenie kolejności pracy.
4. Wysokość biurka i krzesła powinny być dostosowane do wzrostu dziecka.
5. Na biurku powinny znajdować się tylko potrzebne rzeczy.
6. Światło powinno padać z lewej strony lub z przodu.
7. Nigdy nie należy odrywać dziecka od pracy nad lekcjami.
8. Od klasy IV uczeń już sam powinien planować swoją naukę domową.

Wybór przedmiotu jako pierwszego do nauki, uzależniony jest od uzdolnień i zainteresowań dziecka oraz jego właściwości psychicznych:

• dziecko pracujące szybko i energicznie, ale łatwo męczące się - od przedmiotu najtrudniejszego dla niego, na koniec niech zostawi łatwe,
• dziecko, które ma trudności z zabraniem się do pracy, powinno rozpocząć od przedmiotu, który lubi, lub od zadania łatwego, po to, aby nie zniechęciło się od razu do lekcji,
• dziecko mające lepszą pamięć wzrokową, powinno uczyć się z podręcznika lub notatek, pomocne będą dla niego podkreślenia,
• dziecko o przewadze pamięci słuchowej, powinno w domu uczyć się głośno albo słuchać tekstu czytanego przez inną osobę.

Do Rodziców

1. Nigdy nie wyręczajcie dziecka w odrabianiu zadań domowych. Niech wdraża się do samodzielnej pracy. Niech przyzwyczaja się do podejmowania wysiłku, do pokonywania trudności. Wtedy:
   • uwierzy we własne możliwości,
   • uczy się rozwijać swoje uzdolnienia,
   • uczy się odpowiedzialności za swoje postępowanie.
2. Pomagajcie dziecku mniej zdolnemu, mającemu trudności w nauce. Wtedy:
   • okazujcie zainteresowanie jego problemami,
   • słuchajcie uważnie tego, co ma Wam do powiedzenia,
   • w miarę możliwości starajcie się tłumaczyć trudne dla niego zadania, a potem sprawdzać stopień ich zrozumienia,
   • okazujcie cierpliwość i wyrozumiałość.
3. Rozmawiajcie z dzieckiem, o tym co było w szkole.
4. Kontrolujcie odrobione lekcje, zeszyty, prace szkolne.
5. Dopilnujcie, szczególnie ucznia w młodszym wieku, aby przygotował wszystko, co potrzebne mu będzie na zajęcia następnego dnia.
6. Rozmawiajcie z nauczycielami o postępach Waszego dziecka w nauce.

1. Kujawiński J. O nową jakość pracy domowej ucznia, ,, Życie Szkoły" 1990, nr 1
2. Okoń W. Zajęcia domowe uczniów, W: Pedagogika, red. B. Suchodolski, Warszawa 1982
3. Więckowski R. Pedagogika wczesnoszkolna, Warszawa 1993